Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Ubi ut eam caperet aut quando? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Beatus sibi videtur esse moriens. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Duo Reges: constructio interrete. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia, quae prima natura approbavisset, ea cum honestate coniungerent.

Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur
persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et
Polemonis docet.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Explanetur igitur.
Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Eam stabilem appellas. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Tria genera bonorum; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Bork: Sed hoc sane concedamus.
Frater et T.: Utram tandem linguam nescio?
Optime, inquam.: Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
Bork: Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit.
Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Quibus ego vehementer assentior. Paria sunt igitur. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?